gugon/o gugono ↝serĉi 'gugono' [gugon.0o] [gugon.0o.fisxo] Gobio: ŝi iris al la rivereto, kiu fluis tra la ĝardeno, kaj ordonis kapti sitelon da gugonoj [1]. 1. Jakob Grimm, Wilhelm Grimm, trad. Kazimierz Bein: Elektitaj Fabeloj de Fratoj Grimm, fabelo pri iu, kiu migris por ekkoni timon angle: gudgeon beloruse: пячкур france: goujon germane: Gründling hungare: géb itale: ghizzo katalune: gobi nederlande: grondel, grondeling pole: kielb portugale: góbio, cadoz, gobião ruse: пескарь administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.