glugl/i PIV1 glugliserĉi 'glugli' [glugl.0i] en: (ntr) [glugl.0i.SON] en: Brui kiel agite fluanta, bobelanta akvo. lirli angle: burble, gurgle beloruse: булькаць, булькатаць ĉeĥe: bublat, klokotat, žbluňkat france: gargouiller, glouglouter germane: glucksen, gluckern, gurgeln hispane: gorgotear hungare: bugyog, bugyborékol katalune: clapotejar portugale: gluglurejar ruse: булькать slovake: klokotať, žblnkotať ukraine: булькати glugloserĉi 'gluglo' [glugl.0o] en: Bruo simila al tiu de skuata akvo: apenaŭ li prenis duonon el taso da teo, enŝvebis ridaj glugloj [1]. 1. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a beloruse: булькат ĉeĥe: žbluňknutí france: gargouillement, glouglou germane: Glucksen, Gluckern, Gurgeln hispane: gorgoteo hungare: bugyogás, bugyborékolás katalune: clapoteig portugale: gluglu ruse: бульканье slovake: žblnknutie ukraine: булькіт, булькотіння administraj notoj ~i: Mankas dua fontindiko. ~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.