glugl/i PIV1 glugliserĉi 'glugli' [glugl.0i] (ntr) [glugl.0i.SON] Brui kiel agite fluanta, bobelanta akvo: en la tubo siblis kaj singulte gluglis aero [1]. gargari, lirli 1. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj, Ĉapitro IV angle: burble, gurgle beloruse: булькаць, булькатаць ĉeĥe: bublat, klokotat, žbluňkat ĉine: 瘶口 [sòukǒu], 汩汩 [gǔgǔ], 嗽口 [sòukǒu], 漱口 [shùkǒu], 瘶 [sòu], 嗽 [sòu] france: gargouiller, glouglouter germane: glucksen, gluckern, gurgeln hispane: gorgotear hungare: bugyog, bugyborékol katalune: clapotejar portugale: gluglurejar ruse: булькать slovake: klokotať, žblnkotať ukraine: булькати glugloserĉi 'gluglo' [glugl.0o] Bruo simila al tiu de skuata akvo: mi petole demandis al la infaneto ĝian nomon, kaj la patrino kontente tradukis ĝian gluglon [2]; apenaŭ li prenis duonon el taso da teo, enŝvebis ridaj glugloj [3]. 2. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 40. Kaj Rapide Kreskas La Afero.3. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 62a, p. 333a beloruse: булькат ĉeĥe: žbluňknutí france: gargouillement, glouglou germane: Glucksen, Gluckern, Gurgeln hispane: gorgoteo hungare: bugyogás, bugyborékolás katalune: clapoteig portugale: gluglu ruse: бульканье slovake: žblnknutie ukraine: булькіт, булькотіння administraj notoj