geta/o EncJap getaoserĉi 'getao' [geta.0o] [geta.0o.TEKS] Lignoŝuo kun plato kuŝanta sur du transversaj trabetoj, tradicia en orientazio: ŝi kuretis kaj kraketoj de ŝiaj getaoj eĥis en vespera silento [1]; Sur la grundo neĝdegela mole / la postosignoj de l' getaoj restas [2]. 1. Ueyama M.: Pardonon!, l' omnibuso, 19702. Maki S., trad. Sibayama Z.: poemoj, 2005-02 angle: geta (footwear) beloruse: гэта (японскі абутак) ĉeĥe: japonský dřevák france: geta (chaussure) itale: geta (scarpa) japane: げた slovake: drevák (japonský) administraj notoj