gandarv/o NePiv gandarvoserĉi 'gandarvo' [gandarv.0o] [gandarv.0o.HIN] Iu el duondioj servantaj en diaj festenoj, kantistoj kaj muzikistoj, paruloj de apsaroj: loko nekonata al dioj, gandarvoj kaj homoj [1]. 1. trad. Seiho Nishi: Darmapado, Japana Budhano, 1974-75, numeroj 162a-169a angle: gandharva beloruse: гандгарва ĉine: 乾闥婆 [gāntàpó] france: gandharva germane: Gandharva katalune: gandharva portugale: gandharva administraj notoj