gajakol/o, gvajakol/o gajakolo, gvajakolo serĉi 'gajakolo' serĉi 'o' [gajako.0o] C7H8O2; etero, kiun oni ekstraktas el rezino de gajako kaj el kreozoto de fago: gvajakolo aŭ metil-pirokatekino estas nature okazanta organika kombinaĵo, kiu estis malkovrita de Ascanio Sobrero kaj unue izolita de Otto Unverdorben en 1826 [1]. 1. Vikipedio, Gvajakolo angle: guaiacol beloruse: гваякол france: gaïacol, gayacol germane: Guajakol hungare: gvakajol japane: グアヤコール katalune: guaiacol nederlande: guajacol portugale: guaiacol, gaiacol ruse: гваякол ukraine: ґваякол, метиловий ефір пірокатехину administraj notoj pri gajakol/o, gvajakol/o: PIV1 preferas pli logikan formon "gvajak" de la radiko. ~o, ~o: Mankas dua fontindiko.