fonem/o PV fonemoserĉi 'fonemo' [fonem.0o] [fonem.0o.FON] Ĉiu el la unuopaj sonoj de lingvo, kies interŝanĝo sufiĉas por distingi vortojn: listo de vokalaj fonemoj: /a/, /e/, /i/... [1]. Rim.: Laŭ BL: Ankaŭ eblas diri (distingopova aŭ signifa) parolsono, sontipo, sonunuo. 1. Sergej k. a.: Rusa, ĉapitro unu, vikilibroj, 2007-04 beloruse: фанэма ĉeĥe: foném, hláska ĉine: 音值 [yīnzhí], 音位 [yīnwèi], 音素 [yīnsù] france: phonème germane: Phonem hispane: fonema hungare: fonéma japane: 音素 [おんそ] katalune: fonema nederlande: foneem pole: fonem portugale: fonema ruse: фонема slovake: fonéma, hláska ukraine: фонема fonemaroserĉi 'fonemaro' [fonem.0aro] [fonem.0aro.FON] Aro, tuto de fonemoj: aliaj lingvoj (la hispana, jida, la komuna lingvo de kroatoj, bosnianoj, serboj kaj montenegranoj, la kartvela, la hebrea k. a.) posedas ekzakte la saman vokalan fonemaron kiel Esperanto [2]. 2. N. Trunte: Pri la fonemaro de la Internacia Lingvo kaj esperantigo de propraj nomoj, academia.edu, 2014-01-12 france: ensemble de phonèmes administraj notoj