flak/o SPV flakoserĉi 'flako' [flak.0o] Malgranda kvanto da akvo aŭ alia likvaĵo, restanta en kavaĵo: flakoj sur vojo post pluvo; sen atenti la flakojn la homo kun la kapuĉo transiris la placeton [1]. 1. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 25a, p. 261a angle: puddle beloruse: лужына bulgare: локва ĉeĥe: kaluž, louže ĉine: 水洼 [shuǐwā], 和泥浆 [héníjiāng] france: flaque germane: Pfütze, Lache hispane: charco hungare: tócsa japane: 水たまり [みずたまり] katalune: toll, bassiol, bassa nederlande: plas pole: kałuża portugale: poça ruse: лужа slovake: kaluž, mláka ukraine: калюжа administraj notoj