flagelant/o PIV1 flagelantoserĉi 'flagelanto' [flagelant.0o] en: [flagelant.0o.REL] en: Sinskurĝanto; ano de religia grupo, kiu praktikas volontan sinsuferigon, ekzemple sin skurĝas, por mistika progreso: la flagelantoj, duonnudaj viroj kaj virinoj, pentofare vipante sin mem kaj kantante frenezan kanton, vagadis tra la Rejna regiono [1]. 1. H. Heine, trad. L. L. Zamenhof: La Rabeno de Baĥaraĥ, 1929 beloruse: флягелянт france: flagellant (subst.) ukraine: флаґелант administraj notoj