fint/i PIV1 fintiserĉi 'finti' [fint.0i] en: (x)(malofte) [fint.0i.SPO] en: Trompe ŝajnigi iun movon kaj fari alian: sinjorino Vanderlieb fintis lian avidan buŝon [1]. Rim.: Laŭ PIV la verbo estas netransiga. 1. J. Francis: Misio sen Alveno, 1982 angle:[fint.0i.RIM_GRA] en: feint beloruse: рабіць фінт ĉeĥe: obelstít, použít finty france: feinter germane: täuschen, tricksen japane: 牽制する [けんせいする], フェイントをかける [ふぇいんとをかける] pole: stosować fintę, stosować wybieg, wykonać ruch pozorowany slovake: oklamať, použiť fintu ukraine: фінтити administraj notoj