femin/o NeoGlo feminoserĉi 'femino' [femin.0o] [femin.0o.virino] (malofte) Virino: adoleska, rustike vestita, dina femino descendas haste la ŝtuparon de burgo [1]; ni estis ĝuste aranĝantaj niajn vestaĵojn, kiam neanoncite, eĉ sen pordo-bruo, aperis en la ĉambro juna, beleta femino [2]. femalo 1. Esperantologio, internacia revue por la lingvistiko kaj bibliografio de Esperanto, volumo 2, eldono 2, 19612. J. Sigmond kaj S. Rodin: Libazar' Kaj Tero, paĝo 98, 2013 angle: woman beloruse: жанчына ĉeĥe: žena ĉine: 女人 [nǚrén], 女子 [nǚzǐ], 女性 [nǚxìng] estone: naine germane: Frau greke: γυναίκα hebree: אשה hispane: mujer hungare: nő ide: muliero nederlande: vrouw okcidentfrise: frou pole: kobieta portugale: mulher ruse: женщина slovake: žena tokipone: meli turke: kadın volapuke: vom administraj notoj