*7foSPV foserĉi 'fo' [f.0] en: [f.0.konsonanto] en: Nomo de la sepa litero de la Esperanta alfabeto: nomoj de la literoj: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go [...] [1], uzata i.a. kiel: a) (maj.) nomo de la kvara tono de la C-maĵora gamo (349 Hz; absolut-solfeĝa fa): F bemola, diesa; F-kleo; b) (maj.) mallongigo de Fundamento: F; c) (maj.) simbolo de fluoro: F; d) (maj.) simbolo de farado: F; e) (maj.) simbolo de farenhejto: 32° F; f) (maj.) signo de formo: F-truoj (sontruoj de la violono); g) (min.) mallongigo de figure: f.; h) (min. kaj kursive) kiel simbolo de forte: f. 1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 1 france: 1.a fa 1.b Fundamento (abréviation) 1.c fluor 1.d Farad 1.e Fahrenheit 1.f F (forme de) 1.g (abréviation) 1.h (abréviation) japane: フォー administraj notoj ~: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.