evikci/i evikciiserĉi 'evikcii' [evikci.0i] (tr) Senigi je la posedo de havo akirita en bona fido: en la jaro 1171 herezuloj […] estis evikciitaj de la urbo [1]; 1284: Ĝenovo venkas Pizon dum la ŝipbatalo de Meloria […] Pizo estas evikciita [2]; en la 1870-aj jaroj kaŝubaj kaj germanaj enmigrintoj kreis fiŝistan vilaĝon sur Insulo Jones en Milvokio, sed ili ne posedis tiun terenon, kaj la registaro de Milvokio evikciis ilin en la 1940-aj jaroj [3]. 1. Vikipedio, Beaune2. Vikipedio, Korsiko3. Vikipedio, Kaŝuboj angle: evict beloruse: пазбавіць маёмасьці (праз прысуд), канфіскаваць (праз прысуд) ĉeĥe: provést evikci france: évincer (déposséder juridiquement) germane: evinzieren, exmittieren, entziehen hungare: kisemmiz, megfoszt (vagyontól) japane: 取り戻す [とりもどす] katalune: desposseir portugale: evencer, desapossar, destituir ruse: лишить имущества по суду slovake: previesť evikciu ukraine: позбавити майна судом administraj notoj