EÅdoki/o, EÅdoksi/o EÅdokio, EÅdoksioserÄi 'Eŭdokio' serÄi 'o' [euxdoki.0o] Virina nomo grekdevena: jes, jes! â kun fiereco respondis grafino EÅdokio, fermante la romanon kaj ordigante per la manoj siajn buklajn harojn [1]; la malgranda nobela domo laÅ la moskva gusto, en kiu loÄis EÅdoksio KukÅin, staris en unu el la ĵus forbrulintaj stratoj de lâ urbo [2]. 1. I. G. Åirjaev: Sen titolo, [1898?]2. I. S. Turgenjev, trad. Kazimierz Bein: Patroj kaj filoj, XIII beloruse: ÐÑдакÑÑ, ÐÑдоÑÑÑÑ germane: Eudokia latinece: Eudoxia malnovgreke: Îá½Î´Î¿ÎºÎ¯Î± ruse: ÐÐ²Ð´Ð¾ÐºÐ¸Ñ administraj notoj