ergativ/o PIV2 ergativoserĉi 'ergativo' [ergativ.0o] [ergativ.0o.GRA] En iuj lingvo, kazo markanta la subjekton nur se ĉeestas rekta komplemento: kaŭkazaj lingvoj estas plejparte aglutinaj ... kun ergativo kaj libera vortordo [1]; la aleŭta lingvo […] havas ergativon, por montri la subjektecon en transitivaj frazoj [2]. 1. Liu Haitao: Kio estas eŭrolingvistiko?, en: Interlinguistica Tartuensis 8, 20052. -: Lingvoj daŭre mortas, Pola Retradio, 2022-01-21 beloruse: эргатыў france: ergatif (subst.) pole: ergatyw ergativaserĉi 'ergativa' [ergativ.0a] [ergativ.0a.GRA] Prezentanta, havanta ergativon: kazosistemo ergativa [3]. 3. J. C. Wells : Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 1978 beloruse: эргатыўны france: ergatif (adj,) pole: ergatywny administraj notoj