1elips/o elipsoserĉi 'elipso' [elips.0o] 1.[elips.0o.ellaso] Forigo de unu aŭ kelkaj vortoj, kiujn oni ne juĝas nepre necesaj por la kompreno: en la frazo „mi vidis lin, sed ne vin“ oni faras elipson de la verbo en la dua propozicio; deprimitoj […] uzis pli da elipsoj, pli da ripetoj […] kaj pli da verboj en preterita tempo [1]. 2.[elips.0o.linio] [2] Koniko kun discentreco malpli granda ol unu: elipso havas du fokusojn kaj la sumo de la distancoj de ĉiu punkto de la elipso al ĝiaj fokusoj estas konstanta; la ombro horizonta de la ombroĵetilo `IZ` trairas la elipson en la punkto `M` FK ; la (sunsistemaj) planedoj laŭiras elipsojn, kies unu el la fokusoj okupas la suno (unua keplera leĝo); la kartezia ekvacio de elipso estas de la tipo `(x//a)^2+(y//b)^2=1`. Atributoj de elipso: centro, aksoj (fokusa kaj nefokusa), granda duonakso, malgranda duonakso; ovalo, orbito. Bedaŭrinde la vektorgrafiko ne povas montriĝi! elipso 1. Monato, Paulo Sergio Viana: Lingva emo kaj deprimo2. Raoul Bricard: Matematika Terminaro kaj Krestomatio, p. 33 angle: 2. ellipse beloruse: 1. эліпсыс, эліпс 2. эліпс bulgare: 2. елипса ĉeĥe: výpustka ĉine: 2. 椭圆 [tuǒyuán], 椭 [tuǒ] france: ellipse (math., gram.) germane: 1. Ellipse, Auslassung 2. Ellipse hispane: 1. elipsis 2. elipse japane: 省略 [しょうりゃく], 楕円 [だえん] nederlande: ellips perse: 1. حذف به قرینه 2. بیضی pole: elipsa 1. elipsa 2. elipsa portugale: 1. elipse 2. elipse ruse: 1. эллипсис 2. эллипс slovake: výpustka ukraine: еліпс, еліпсис administraj notoj