eklektik/a JED eklektikaserĉi 'eklektika' [eklekt.0a] [eklekt.0a.KOMUNE] Libere elektanta elementojn de diversaj fontoj, de diversaj devenoj por la propra uzo: ni estas por pedagogio eklektika, kiu scipovas trovi inspiron el diversaj praktikoj kaj metodologiaj skoloj [1]. a)[eklekt.0a.ARKI] De konstrua kaj dekoracia stilo miksanta influojn el diversaj lokoj kaj epokoj; ekzemple tia stilo eŭropa el la fino de la 19a kaj komenco de la 20a jarcentoj: la „rajtigilo“ de Maria Terezo donis impulson al tiu ĉi konstruado laŭ la stiloj novklasika, novbizanca, novgotika, eklektika, florstila ekde la fino de la 18a ĝis la komenco de la 20a jarcentoj [2]. b)[eklekt.0a.FIL] Elektanta el diversaj sistemoj la opiniojn, kiuj ŝajnas plej oportunaj aŭ plej veraj por elfari sian propran sistemon. eklektikulo. 1. Ins'eo: Pedagogia ĉarto, [vidita en 2018]2. [IFEF]: Triesto historie, [2009] angle: eclectic beloruse: эклектычны france: éclectique (adj.) ~ulo: éclectique (subst.) . germane: 1.b eklektisch hungare: ekletikus japane: 取捨選択する [しゅしゃせんたくする], 良いとこどりの [よいとこどりの], 折衷的な [せっちゅうてきな] katalune: eclèctic (adj.) ~ulo: eclèctic (subst.). nederlande: 1.b eclectisch pole: eklektyczny 1.b eklektyczny portugale: eclético ruse: эклектический ukraine: еклектичний eklektikismoserĉi 'eklektikismo' [eklekt.0ismo] [eklekt.0ismo.FIL] Sistemo de la eklektikuloj, ekzamenanta la opiniojn de diversaj skoloj kaj ilin akceptanta aŭ malakceptanta. sinkretismo angle: eclecticism beloruse: эклектыка, эклектызм ĉeĥe: eklekticizmus, eklektizmus france: éclectisme germane: Eklektizismus hebree: אקלקטיות, לקטנות hungare: eklekticizmus japane: 折衷主義 [せっちゅうしゅぎ] katalune: eclecticisme nederlande: eclectisme pole: eklektyzm ruse: эклектика, эклектизм slovake: eklektizmus administraj notoj ~ismo: Mankas dua fontindiko. ~ismo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.