ejektiv/o PIV1 ejektivo, ejektiva konsonanto serĉi 'ejektivo' Wikipedia AV Majstro Lernu ViVo Wiktionary Tatoeba serĉi 'ejektiva konsonanto' Wikipedia AV Majstro Lernu ViVo Wiktionary Tatoeba [ejektiv.0o] [ejektiv.0o.FON] Kunglota konsonanto sonigata en iu artikulacia loko kun samtempa fermo de la gloto: en la keĉua lingvo de Sudameriko oni aplikas apostrofon kiel en la internacia fonetika alfabeto por indiki ejektivan sonon, do ch' k' p' a' t' kaj tiel plu [1]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru (aer-)elĵeta konsonanto. 1. J. Wells: Kiam la latina skribo ne sufiĉas, Londona Klubo, 2021-05-28 beloruse: абруптыўны зычны france: éjective (phon., subst.) pole: spółgłoska ejektywna ukraine: проривний приголосний administraj notoj