Dovr/o Dovroserĉi 'Dovro' [dovr.0o] [dovr.0o.norvega] Montara loko (9°15’E, 61°59’N), ĉe la trajnlinio inter Oslo kaj Trondhejmo: maljuna gnomo el Norvegujo, kiu loĝas en la malnova roko de Dovro kaj posedas multe da rokaj kasteloj kaj orminejon [1]. Rim.: Dovero aŭ Dovro estas ankaŭ brita havenurbo. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Monteto de elfoj beloruse: Доўрэф’ель (горы ў Нарвэгіі) germane: Dovrefjell ukraine: гори Довре administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.