a ^PIV1

doria, dorika

serĉi 'doria'

serĉi 'a'

[dori.0a]

: [dori.0a.HIS]; Rilata al popolo kaj lingvo etendiĝanta antaŭ la helenistika epoko de Peloponezo ĝis Kreto, Rodoso, malgrandazia okcidenta bordo kaj kelkaj kolonioj de nigra maro kaj suda Italujo: en Sicilio oni parolis la grekan lingvon de tipo doria kaj la komunan koinê, kiu siavice estis, kiel ni vidis, sintezo de atikaj kaj ioniaj lingvoj [1]; restas por vi nur la dorika kaj la frigia modaloj [2]; aperis nova budo – griza kun blankaj dorikaj kolonetoj [3].

1. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto
2. Platono: La Respubliko (πολιτεια), Parto Tri
3. La Ondo de Esperanto, 1999, No 6 (56)

serĉi 'a ordo'

[dori.0a_ordo]

: [dori.0a_ordo.ARKI]; Plej antikva kaj simpla stilo (faklingve ordo⁹) de antikva greka konstruarto kun difinitaj proporcioj, formoj kaj ornamoj de konstrueroj, precipe de kolonoj: ni preterlasos la plej antikvan monumenton konservitan en Pompejo — dorikan templon ^IntArkeol.