divorc/i divorciserĉi 'divorci' [divorc.0i] (ntr) [divorc.0i.JUR] Ĉesigi edzecon laŭ juĝeja decido: kompreneble, oni ja divorcas, por ne devi rigardi unu la alian [1]; 34 % de la infanoj de divorcintoj spertas deprimon kompare kun 23 % ĉe tiuj el nerompitaj familioj [2]; en Litovio, ekzemple, plej malsanas (longdaŭre) gevidvoj kaj divorcintaj personoj [3]. eksedziĝi, repudii 1. S. Štimec: Ombro sur interna pejzaĝo, Edistudio, 19842. Monato, Ivo Durwael: Grave ŝanĝiĝas la familia vivo, 20113. Monato, LAST: Statistikoj malsanaj, 2004 angle: divorce beloruse: разводзіцца (касаваць шлюб) ĉeĥe: rozvést se france: divorcer germane: sich scheiden lassen hispane: divorciarse hungare: elválik (házastárstól) indonezie: bercerai, cerai japane: 離婚する [りこんする] nederlande: scheiden (huwelijk) pole: rozwodzić się, brać rozwód ruse: развестись slovake: rozviesť sa tibete: བཟའ་ཚང་ཁག་ཁག་ turke: boşanmak ukraine: розлучатися, розривати шлюб divorco PIV1 serĉi 'divorco' [divorc.0o] [divorc.0o.JUR] Rompo de edzeco, decidita de jura instanco laŭ postulo de unu aŭ de ambaŭ partneroj: post la divorco ŝi reiris al Ĉernovcy, kie ŝi […] flegis la malsanan patrinon [4]; ju pli luksa la nupto, des pli baldaŭa la divorco [5]. 4. Monato, Franz-Georg Rössler: Vivo en vortoj, 20045. Monato, Saliko: Plej gravas la matenmanĝo, 2006 angle: divorce beloruse: развод (касаваньне шлюбу) bulgare: развод france: divorce germane: Scheidung indonezie: perceraian, talak japane: 離婚 [りこん] pole: rozwód ukraine: розлучення, розірвання шлюбу administraj notoj