disfori/o disforioserĉi 'disforio' [disfori.0o] (malofte) [disfori.0o.PSI] Sento de malbonfarto pro emocia kaj mensa malkomforto kaj suferado; malfeliĉo: kvankam HAT ne povas malfari la efikojn de ies unua pubereco, evoluo de duarangaj seksaj karakteroj asociataj kun alia sekso povas trankviligi iom aŭ ĉiom da la angoro kaj malkomforto asociata kun seksa disforio [1]. eŭforio 1. Vikipedio, Hormona anstataŭiga terapio (vir-al-ina) angle: dysphoria beloruse: дысфорыя ĉeĥe: dysforie ĉine: 烦躁不安 [fánzàobùān] finne: dysforia france: dysphorie germane: Dysphorie hispane: disforia itale: disforia katalune: disfòria nederlande: dysforie pole: dysforia portugale: disforia ruse: дисфория svede: dysfori disforiaserĉi 'disforia' [disfori.0a] (malofte) [disfori.0a.PSI] Rilata al disforio aŭ en stato de disforio; malfeliĉa. angle: dysphoric beloruse: дысфарычны germane: dysphorisch hispane: disfórico nederlande: dysfoor, dysforisch pole: dysforyczny portugale: disfórico administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~a: Mankas fontindiko. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.