Diogen/o PIV1 Diogenoserĉi 'Diogeno' [diogen.0o] Antikva greka nomo. angle: Diogenes beloruse: Дыяген france: Diogène germane: Diogenes malnovgreke: Διογένης nederlande: Diogenes Diogeno el Apolonio serĉi 'Diogeno el Apolonio' [diogen.0o_el_Apolonio] Greka filozofo kaj kuracisto vivinta en la 5a jc a.K.: la dia Diogeno el Apolonio instruis, ke la esenco de aĵoj estas la aero, kaj ju pli varma estas la aero, des pli perfektajn estaĵojn ĝi kreas, kaj el la plej varma naskiĝas la animoj de saĝuloj [1]. 1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XIII beloruse: Дыяген Апалянійскі germane: Diogenes von Apollonia malnovgreke: Διογένης ὁ Ἀπολλωνιάτης Diogeno el Sinopo serĉi 'Diogeno el Sinopo' [diogen.0o_el_Sinopo] Antikva filozofo, naskiĝinta fine de la 5a jc a.K., ano de la cinika skolo kaj laŭlegende libervole vivanta sen konstanta hejmo: la vivmaniero de Diogeno en lia barelo eble ne tro malsimilis tiun de la filo de Amelia kaj Serg [2]. 2. Albisturo Kvinke: Analoj de Bailenambeann, Monato, 2008/01, p. 23 beloruse: Дыяген Сынопскі germane: Diogenes von Sinope administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.