diocez/o PV diocezoserĉi 'diocezo' [diocez.0o] 1.[diocez.0o.KRI] Episkopujo (en la okcidentaj konfesioj): la diocezo de Trento [1]; la papo […] estas la lasta aŭtokrato kaj regas la eklezion, la Sanktan Diocezon kaj Vatikanon [2]; ĉi tien venis teŭtonoj kiuj konkerinte Prusujon konstruis fortan ŝtaton, papo Inocento la Kvara en 1243 dividis konkeritan terenon je kvar diocezoj [3]; li estis unu el la plej brilaj elementoj en sia afrika diocezo, kaj ĉiuj flustris pri ke li baldaŭ fariĝos episkopo [4]; „necesas preĝi al Dio por ke la junuloj pli aktive decidiĝu sekvi Kriston“, konstatis la katolika diocezestraro en sia letero [5]. eparkio 2.[diocez.0o.HIS] En Romio, granda administra unuo konsistanta el pluraj provincoj: sub Diokleciano Romio konsistis el 50 provincoj arigitaj en 12 diocezojn. 1. Monato, Armando Zecchin: Ĉu vere okazis sang-oferaj paskoj?, 20072. Monato, W. H. Simcock: Kial pastroj ne edziĝu?, 20073. La Ondo de Esperanto, 2003, № 14. Johán Valano: Ĉu rakonti novele?, Ne nur tamtamado5. Monato, last: Katolika eklezio ne havas pastrojn, 2005 angle: diocese beloruse: дыяцэзія ĉeĥe: biskupství, diecése ĉine: 教区 [jiàoqū], 主教管区 [zhǔjiàoguǎnqū] france: 1. diocèse (circonscription ecclésiastique) 2. diocèse (antiquité) germane: 1. Diözese, Bistum 2. Dioecesis, Dioikesis hispane: diócesis hungare: 1. egyházmegye 2. kerület (ókori) japane: 司教区 [しきょうく], 主教区 [あるじきょうく], 監督管区 [かんとくかんく] malnovgreke: 2. διοίκησις pole: 1. diecezja 2. diecezja portugale: diocese 2. diocese ruse: 2. диоцез slovake: diecéza ukraine: єпархія administraj notoj