denunc/i

^*denunci

serĉi 'denunci'

[denunc.0i]

(tr)

: (iun aŭ ion) Sciigi juĝiston, aŭtoritatulon aŭ la publikan opinion pri ies krimo aŭ kulpo: estis unu riĉa homo, kiu havis administranton; kaj ĉi tiu estis denuncita al li, ke li disperdas lian havon [1].

1. La Nova Testamento, S. Luko 16:1

serĉi 'denuncanto'

[denunc.0anto]

angle:: denouncer, accuser
beloruse:: даносьнік, удавальнік, выказчык, віж
ĉeĥe:: denunciant, donašeč, policejní informátor, udavač, špicl
ĉine:: 告发者 [gàofāzhě], 通知的人 [tōngzhīderén], 斥責者 [chìzézhě], 非难者 [fēinànzhě], 告密者 [gàomìzhě]
hebree:: משרוקית
japane:: 告発者 [こくはつしゃ], 密告者 [みっこくしゃ]
katalune:: denunciant
pole:: denuncjator, donosicel
slovake:: donášač, udavač, špiceľ
ukraine:: донощик, стукач, сексот

serĉi 'denunco'

[denunc.0o]

: Ago denunci, rezulto de tia ago: ili faris denuncon antaŭ la provincestro kontraŭ Paŭlo [2]; ekaperi post tiom da monatoj estus konfirmi la suspekton aŭ denuncon [3].

2. La Nova Testamento, La agoj 24:1
3. Machado de Assis, trad. Paulo Viana: La divenistino kaj aliaj rakontoj, Oportuno, jaro 2005a, p. 15a