demotik/a PIV1 demotikaserĉi 'demotika' [demotik.0a] [demotik.0a.LIN] (malofte) De popola, komuna lingvo, kontraste al la beletra, klera aŭ arkaisma: Bernard Golden kompreneble estas prava pri ekzisto de demotika (neprestiĝa, subnorma, pleba) lingvovarianto [1]. a)[demotik.0a.LIN_greka] PIV2 El la moderna formo de la greka lingvo kun popola, parola bazo: la demotika estas la „popola“ formo de la moderna greka lingvo [2]. b)[demotik.0a.LIN_egipta] PIV1 El flua stilo de la antikva egipta skribo, siatempe (7a ĝis 4a jarcento a.K.) uzata precipe en administraj dokumentoj: tri surskriboj ... la unua estas hieroglifa skribo, la dua demotika, la tria greka [3] vulgara 1. J. Nemeth: Simplaj komplikaĵoj, soc.culture.esperanto, 2003-03-122. Vikipedio, „la demotika“, 2005-05-013. Marinko Givoje: Interesa arkeologio, p. 21a-22a beloruse: дэматычны, народны ĉeĥe: démotický france: démotique hebree: צורת כתב יתדות katalune: demòtic pole: potoczny portugale: demótico slovake: démotický administraj notoj