^*delir/i ^UV

(ntr)

1.

[delir.0i.MED]

Esti en stato de nedaŭra spirita malordo kaŭzita de febro malsano, aŭ ebrieco, kaj karakterizata per halucinaciaj imagoj kaj malkonsekvencaj senkonsciaj paroloj: oni devis min porti el la veturilo en la kastelon kaj enlitigi; tie mi pasigis […] senkonscie kelkajn horojn, jen dormante, jen delirante [1].

2.

[delir.0i.FIG_gxoje]

(figure) Elmontri pasian entuziasmon kaj senbridan ĝojon: eĉ monstron admiras, kiu ame deliras ^PrV .

3.

[delir.0i.FIG_malsagxe]

(figure) Eldiri malfacile nekredeblajn, kompreneblajn parolojn, flegi nesaĝajn pensojn, kvazaŭ inspirite de psika malsano: vi certe deliras ! [dirante, ke vi murdis la avinon] [2].

Stato de tiu, kiu deliras: ŝi reviviĝis, sed ŝi kuŝis en deliro, ŝi tute ne sciis, kio kun ŝi fariĝis aŭ kie ŝi troviĝas [3].

Senordaj, sensekvaj, malsaĝaj kaj duonfrenezaj paroloj, similaj al tiuj de iu, kiu deliras pro febro: tiu artikolo estas nur deliraĵo; post kiam vi elmontros vin antaŭ la tuta mondo kiel aĉa diableto el infero, oni ne malŝparos grandan atenton por viaj deliraĵoj [4]; ne mankas falsaj profetoj […], kiuj deklaras sian deliraĵon Dia revelacio [5]. galimatio