daktil/o PV daktiloserĉi 'daktilo' [daktil1.0o] [daktil1.0o.POE] Verspiedo konsistanta el tri silaboj, el kiuj la unua estas longa aŭ akcenta, kaj la du ceteraj estas mallongaj aŭ senakcentaj; simbole /‐υυ/: „tiu ĉi“ konsistigas daktilon. Rim.: Fundamente daktilo estas nomo de frukto. angle:[daktil1.0o.RIM] dactyl beloruse: дактыль ĉeĥe: daktyl, datle (plod) dane: daktyl france: dactyle (métrique) germane: Daktylus greke: δάκτυλος hebree: דקל, תמר hungare: daktilus japane: ナツメヤシ, 長短短格 [ちょう短短格], 強弱弱格 [きょう弱弱格] katalune: dàctil nederlande: dactylus pole: daktyl (stopa wierszowa) portugale: dátilo rumane: dactil ruse: дактиль slovake: datľa ukraine: фінік, дактиль administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.