daktil/o PVEF daktiloserĉi 'daktilo' [daktil1.0o] [daktil1.0o.POE] Verspiedo konsistanta el tri silaboj, el kiuj la unua estas longa aŭ akcenta, kaj la du ceteraj estas mallongaj aŭ senakcentaj; simbole /‐υυ/: „tiu ĉi“ konsistigas daktilon; la tria verso konsistas el kvar jamboj plus lasta mallonga silabo, kaj la lasta verso el du daktiloj kaj du spondeoj [1]. Rim.: Fundamente daktilo estas nomo de frukto. 1. Monato, Carlo Minnaja: Nuntempo en antikva vesto, 2012 angle:[daktil1.0o.RIM] dactyl beloruse: дактыль ĉeĥe: daktyl dane: daktyl france: dactyle (métrique) germane: Daktylus greke: δάκτυλος hebree: דקל, תמר hungare: daktilus japane: ナツメヤシ, 長短短格 [ちょうたんたんかく], 強弱弱格 [きょうじゃくじゃくかく] katalune: dàctil nederlande: dactylus pole: daktyl (stopa wierszowa) portugale: dátilo rumane: dactil ruse: дактиль slovake: datľa ukraine: дактиль daktilaserĉi 'daktila' [daktil1.0a] [daktil1.0a.POE] Rilata al daktilo: Ah — kial Esperanto ne havas la daktilajn, Dorlotajn rusajn rimojn — simbolojn de la am', Kolorajn rusajn vortojn, rubenajn kaj berilajn, Karesajn en la kanto, kortuŝajn en deklam'! [2]. 2. N. Hohlov: Plendo angle: dactylic beloruse: дактылічны ruse: дактилический administraj notoj