*7do doserĉi 'do' [d.0] Nomo de la kvina litero de la Esperanta alfabeto: nomoj de la literoj: a, bo, do, ĉo, do, e fo [...] [1], uzata i.a. kiel: a) (maj.) nomo de la dua tono de la C-maĵora gamo (294 Hz; absolut-solfeĝa re): Do bemola, diesa; b) (maj.) romana cifero: D (500); c) (maj.) simbolo de deŭterio: D; d) (maj.) signo de formo: D-tenilo; e) (maj.) mallongigo de deklinacio magneta: D. do (konj., adv.)1. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 1 france: 1.a ré 1.b 500 (chiffre romain) 1.c deutérium 1.d D (forme de) 1.e déclinaison magnétique hispane: 1.a ré (en la notación alfabética de solfeo) 1.b 500 (número romano) 1.c deuterio 1.d D (forma de) 1.e declinación magnética japane: ドー ukraine: отже, отож, же, ж administraj notoj ~: Mankas dua fontindiko. ~: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.