cum/o cumoserĉi 'cumo' [cum.0o] Infloresko, ĉe kiu sub la unua floro aperas flankaj branĉoj finiĝantaj per floro, sub kiu denove aperas flankaj branĉoj ktp: ducumo (sub ĉiu floro aperas du flankaj branĉoj); plurcumo (sub ĉiu floro aperas pluraj flankaj branĉoj); kunmetita cumo (ĉe meza akso, sidas cumetoj; tirso) alterna unucumo (sub ĉiu floro aperas nur unu plia branĉo sur alternantaj flankoj, tiel ke la infloresko aperas zigzage; cincino); ŝraŭba unucumo (sub ĉiu floro aperas nur unu plia branĉo ĉiam sur sama flanko, tiel ke la infloresko aperas kiel ŝraŭblinio; bostriko); france: cyme germane: zymöser Blütenstand du~o: Dichasium. plur~o: Pleiochasium, Trugdolde. kunmetita ~o: Thyrsus. alterna unu~o: Wickel. ŝraŭba unu~o: Schraubel. hungare: bogas virágzat du~o: kettős bog. plur~o: többesbog. kunmetita ~o: összetett bogas virágzat. alterna unu~o: forgó virágzat. ŝraŭba unu~o: kunkor. itale: cima (bot.) nederlande: middelpuntvliedende bloeiwijze, bijschermdragende bloeiwijze pole: wierzchotka (kwiatostan) du~o: wierzchotka dwuramienna (kwiatostan). plur~o: wierzchotka wieloramienna (kwiatostan), wierzchotka wielopromienista (kwiatostan). alterna unu~o: dwurzędka (kwiatostan wierzchotkowy). ŝraŭba unu~o: skrętek (kwiatostan wierzchotkowy). ruse: цимозное соцветие ukraine: напівзонтик administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.