1citadel/o citadeloserĉi 'citadelo' [citade.0o] Precipa fortikaĵo, rezistejo en urbo: ŝajnis al li, ke li estas komandanto de citadelo, kiun subfosas la malamiko [1]; en la 14a jarcento oni konstruis la unuan moskeon en la citadelo apud Afrosiab [2]; (figure) dum longa tempo Rusio estis la ĉefa, eĉ la sola citadelo de la Ortodoksio [3]. burgo, kremlobastiono2, fortreso, kastelo1, rigardo al la antikva citadelo de Bam ĉe la Silkvojo, Irano CC BY-SA 4.0 [4] 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XII2. Monato, Anatoli Ionesov: Perlo ĉe la Silka Vojo, 20063. Sergio Pokrovskij: Moskvo jubileas, Monato, jaro 1997a, numero 9a, p. 22a4. Diego Delso, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Fortaleza_de_Bam,_Irán,_2016-09-23,_DD_09.jpg angle: citadel beloruse: крэпасьць, цытадэль bulgare: цитадела ĉeĥe: citadela, pevnost, tvrz ĉine: 根据地 [gēnjùdì] france: citadelle germane: Zitadelle, Festung hebree: מְצוּדָה hungare: fellegvár, citadella itale: cittadella (mil.) japane: 城塞 [じょうさい], 砦 [とりで], 牙城 [がじょう] katalune: ciutadella nederlande: citadel pole: cytadela portugale: cidadela ruse: цитадель, крепость slovake: citadela, pevnosť ukraine: цитадель, фортеця administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.