cibori/o PIV1 ciborioserĉi 'ciborio' [cibori.0o] (malofte) [cibori.0o.KRI] Hostiujo: kiam la pastro levis la ciborion, ni diris: „Mia vivo estas via“ [1]; sur la altaro estas ankaŭ kruco kaj ciborio [2]; inter la rimarkindaĵoj: ciborio (12a jarcento), [3]. 1. B. Vaha: Adolesko, 19872. I. Smykov: Medite pri la Nova Tabelo, kristana-ortodoksa-rondo-esperantista, 2006-09-173. Muzeo Arta kaj Arkeologia de Perigordo, perigueux-maap.fr beloruse: цыборый ĉeĥe: ciborium france: ciboire germane: Ziborium itale: ciborio pole: cyborium slovake: cibórium, kalich na hostie ukraine: киворій, дароносиця administraj notoj