cian/o PV cianoserĉi 'ciano' [cian.0o] 1.[cian.0o.RAD] CN. Radikalo formita de karbono kaj nitrogeno: elfluinta ciano (cianido) murdis la riveron ne indulgante ankaŭ la hungaran terenon [1]. 2.[cian.0o.GAS] (CN)2. Diciano; senkolora, tre venena gaso, formita de karbono kaj nitrogeno. 1. Bela Apati Kovacs: Morto de la naturo, el Vesperto n-ro 083, Eventoj n-ro 183 angle: 1. cyanogen 2. cyanogen beloruse: 1. цыян (радыкал) 2. цыян (газ), дыцыян ĉeĥe: kyan (radikál) ĉine: 2. 氰 [qíng] france: 2. cyanogène germane: 1. Cyangruppe 2. Dicyan hungare: 1. cián, ciáncsoport 2. dicián itale: 2. cianogeno japane: シアン nederlande: 1. cyaangroep 2. diciaan pole: 1. cyjan 2. cyjan ruse: 1. циан (радикал) 2. циан, дициан slovake: nevädza svede: 2. dicyan ukraine: ціан administraj notoj pri ~o 2.: Ni kreu ankoraŭ apartan artikolon pri diciano, kun ref al Kemia kaj Scienc-teknika vortaro [PP]