bu/o buoserĉi 'buo' [bu.0o] Flosanta ilo alfiksita ĉe la fundo, en maro aŭ rivero, kaj uzata por signali ian danĝeran lokon aŭ por alligi ŝipon; naĝbarelo: la kutro iris proksime de arbustoj, kiuj prikreskis la moleon ekde la kvina buo [1]; ni aliris kun la duonmallevita ĉefvelo, kaj „Tufanaso“ ĵetis la ankron apud fera buo, en kies ringon estis haste traigita la poŭpa haŭsero [2]; ŝi estis trovita, elĉerpita kaj ekstreme malvarma, dum ŝi alkroĉiĝis al buo meze de maro [3]. Rim.: Laŭ BL: Prefere diru flosbarelo. 1. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: La ora ĉeno2. Aleksandro Grin, trad. Jurij Finkel: Kuranta sur ondoj3. Delfeno ne volas halti ludon angle: buoy beloruse: буй, бакен bulgare: шамандура, буй, бакен ĉeĥe: bóje france: bouée germane: Boje hispane: boya hungare: bója, úszó itale: boa japane: ブイ, 浮標 [ふひょう] katalune: boia nederlande: boei, baken pole: boja, pława, baka rumane: baliză ruse: буй, бакен slovake: bója, bója, plavák ukraine: буй, бакен administraj notoj