bigos/o bigososerĉi 'bigoso' [bigos.0o] [bigos.0o.SNC] Raguo el viando kaj acida kajaŭ freŝa brasiko: Sed eĉ sen tiaj spicoj bonegas aparte ⫽ Bigoso, ĉar el bonaj legomoj ĝi arte ⫽ Kunmetiĝas: hakita brasiko acida, ⫽ Kiu laŭ la proverbo, mem en buŝon iras ⫽ Fermite en kaldrono, per sino humida, ⫽ Ĝi kovras elektitajn pecojn de viandoj, ⫽ Kaj varmiĝas, ĝis fajro el ĝi pleneltiras ⫽ Nutrajn sukojn kaj ŝprucas brogaĵo el randoj, ⫽ Kaj aero ĉirkaŭe per aromo spiras [1]; bigoso estas „peza“ por la stomako, sed bongusta [2]. 1. Sinjoro Tadeo, Libro 4ª, vv. 832–8402. Nina Pietuchowska: La pola bigoso, La Ondo de Esperanto, 272 (2017:6) angle: bigos beloruse: бігас france: bigos pole: bigos ruse: бигос administraj notoj