bigami/o Z PV bigamioserĉi 'bigamio' [bigami.0o] 1.[bigami.0o.GEN] Stato de homo havanta samtempe du edz(in)ojn: en Ĉita pli ol du dekduojn da tiaj bigamioj oni nuligis [1]. monogamio,poligamio 2.[bigami.0o.JUR] Delikto de tiu, kiu vivas bigamie en la landoj, kie tio estas leĝe malpermesata. 1. J. Baghy: Sur Sanga Tero, 1933 angle: bigamy beloruse: дваяшлюбнасьць, двушлюбнасьць ĉeĥe: bigamie, dvojženství ĉine: 2. 重婚 [chónghūn] france: bigamie germane: 1. Doppelehe 2. Bigamie hebree: בִּיגַמְיָה hispane: bigamia hungare: kettős házasság, bigámia japane: 二重結婚 [にじゅうけっこん], 重婚 [じゅうこん] katalune: bigàmia nederlande: bigamie pole: 1. dwużeństwo, bigamia 2. bigamia ruse: двоебрачие, двоежёнство, двоемужие slovake: bigamia, dvojženstvo svede: 1. bigami 2. bigami, tvegifte ukraine: бігамія, двошлюбність, двоєженство bigamiuloserĉi 'bigamiulo' [bigami.0ulo] Tiu, kiu vivas bigamie. angle: bigamist beloruse: дваяжэнец ĉeĥe: bigamista france: bigame germane: Bigamist hebree: נשוי לשתי נשים hispane: bígamo hungare: kétnejű, bigámista japane: 重婚者 [じゅうこんしゃ] katalune: bígam (subst.) nederlande: bigamist pole: bigamista {m}, bigamistka {f} ruse: двоежёнец slovake: bigamista svede: bigamist ukraine: двоєженець administraj notoj