^*balbut/i ^UV

^*balbuti

serĉi 'balbuti'

[balbut.0i]

1.: [balbut.0i.LIN]; (tr)
Diri, parolante kun malfacilo, kriplige, nedistingeble: ŝi balbutis kelkajn vortojn, kiujn tamen neniu povis kompreni [1]; (abs.) la infaneto apenaŭ komencas balbuti; ili posedas la lingvon tre malbone kaj malfacile balbutas anstataŭ paroli flue ^Z.
2.: [balbut.0i.MED]; (ntr)
Havi elparolan difekton, pro kiu oni parolas kun haltetoj kaj ripetoj de silaboj: ofte tiu, kiu balbutas parolante, ĉesas balbuti kantante.

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Historio el la dunoj

angle:: stutter, stammer
beloruse:: 1. мармытаць 2. заікацца
bulgare:: 1. заеквам
ĉeĥe:: zadrhávat, zajíkat se v řeči 2. koktat
ĉine:: 2. 口吃 [kǒuchī], 嗫嚅 [nièrú], 巴巴結結 [bābajiejie], 結巴 [jiēba]
france:: 1. balbutier, bredouiller 2. bégayer (intr.)
germane:: 1. stammeln, lallen 2. stottern
hebree:: לְגַמגֵם
hispane:: 1. balbucear
hungare:: 1. motyog 2. dadog
japane:: どもる
katalune:: 1. balbucejar, barbotejar 2. quequejar, tartamudejar
nederlande:: 1. stamelen 2. stotteren
perse:: 1. با لکنت گفتن، زیر لب گفتن، بریده بریده گفتن 2. لکنت زبان داشتن، با لکنت حرف زدن
pole:: 1. bełkotać, mamrotać 2. jąkać się, zacinać się (pot.)
portugale:: 1. balbuciar
rumane:: 1. bâlbâi 2. bâlbâi
ruse:: 1. бормотать, лепетать, невнятно говорить 2. заикаться, запинаться
slovake:: koktať
svede:: stamma
tibete:: ཁ་དིག་དིག་བྱེད་
ukraine:: заїкатися, запинатися, затинатися

serĉi 'balbutulo'

[balbut.0ulo]

~i: Mankas verkindiko en fonto.
~ulo: Mankas dua fontindiko.
~ulo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.