2asonanc/o asonancoserĉi 'asonanco' [asonan.0o] 1.[asonan.0o.ena_ripetado] Efekta ripeto de sama aŭ simila vokalo, ekzemple ene de verso: noktuo jam ululis sur forumo; ravita mi priskribas vin, ĉar mi je vi sopiras. 2.[asonan.0o.rimo] Nepura rimo, en kiu nur la vokaloj samas: faros ‐ baron, anĝelan ‐ belaj, senĝena ‐ venĝema, muta ‐ suna, lavos ‐ banon; asonancaj versoj. rimoido angle: assonance 1. alliteration beloruse: асананс ĉeĥe: asonance, přibližný rým, souznění france: 1. allitération (de voyelles) 2. assonance hebree: דימיון תנועות בחרוז hungare: asszonánc, magánhangzós rím 1. magánhangzós alliteráció itale: assonanza japane: 母音押韻 [ぼいんおういん], 半諧音 [はんかいおん], 類音 [るいおん] katalune: assonància pole: asonans, rym niedokładny rumane: asonanță, rimă inexactă ruse: ассонанс, созвучие 1. аллитерация гласных slovake: asonancia ukraine: асонанс, співзвуччя asonancigiserĉi 'asonancigi' [asonan.0igi] (tr) [asonan.0igi.POE] Fini per asonancoj. angle: alliterate beloruse: утвараць асананс ĉeĥe: vytvářet asonance france: assonancer itale: assonare katalune: assonar pole: tworzyć asonans rumane: creează asonanță slovake: vytvárať asonancie administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~igi: Mankas fontindiko. ~igi: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.