^* -as

[as1.0.SNC]

Verba finaĵo de la prezenco, uzata:

a)

dum la priparolata okazo: tie estas tute lume, ĉar tie brulas pli ol cent lampoj [1]; ĉu vi vidas tie la grandan arbon [2]? kiom vi volas havi [3]?

b)

por esprimi ion ĝenerale validan, regulon ks: la fundamento de Esperanto devas plej severe resti absolute senŝanĝa [4]; akvo kaj pano servas al sano ^PrV ; aĝo tro matura ne estas plezura ^PrV ;

c)

rilatigi du samtempajn aferojn, kiuj povas okazi iam ajn: kiu volas perfektiĝi en Esperanto, al tiu mi rekomendas la diversajn lernolibrojn kaj vortarojn [5]; venis la tempo, kiam oni faras la farunoferojn [6]; kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas, sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas [7].