arame/a PIV2 arameaserĉi 'aramea' [arame.0a] [arame.0a.rilata] Rilata al semida popolo fondinta ek de la fino de la bronzotempo plurajn regnojn en Sirio kaj norda Mezopotamio: aramea lingvo; la nun ekzistantaj tekstoj de la duakanonaj libroj estas en la greka, kvankam de kelkaj ekzistis pli fruaj versioj en la hebrea aŭ aramea, pri kio atestas iuj papirusoj[1]. 1. Carlo Minnaja: Spirokapta historia fresko (La Duakanonaj Libroj), Monato, jaro 2001a, numero 12a, p. 28a angle: Aramaic (language/lingvo), Aramean (people/popolo) beloruse: арамэйскі ĉeĥe: aramejský ĉine: 亚拉姆语 [yàlāmǔyǔ], 亞拉姆語 [yàlāmǔyǔ] france: araméen germane: aramäisch hebree: ארמית pole: aramejski slovake: aramejský ukraine: арамейський administraj notoj