anter/o PV anteroserĉi 'antero' [anter.0o] [anter.0o.BOT] Supra parto de la stameno konsistanta el du paroj da po du polenujoj: sufiĉas nur tuŝi la anterojn de iu floro, kaj poste la stigmon de alia per la sama peniko por certigi fekundigon [1]. 1. Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro 4a beloruse: пыльнік ĉeĥe: prašník france: anthère germane: Anthere, Staubbeutel hispane: antera hungare: portok, porzótok japane: 葯 [やく] ruse: пыльник slovake: prašník ukraine: пиляк administraj notoj