¹alegori/o ^JED

[alegor.0o.esprimo]

Esprimo nerekta uzanta iun aferon por esprimi alian aferon per analogio: ili ja ĉiuj parolos pri li alegorion kaj mokan enigmon [1]; kiu eniras tra la pordo, tiu estas la paŝtisto de la ŝafoj, al tiu la pordisto malfermas […], tiun alegorion Jesuo diris al ili, sed ili ne komprenis […], Jesuo do diris denove al ili: mi estas la pordo, se iu tra mi eniras, tiu estos savita [2]; [li] ŝprucigis tiajn alegoriojn kaj kaŝitajn sencojn, ke ŝajnis, ke oni neniam divenos la veron [3]; alegorion […] en despotaj, diktatoraj reĝimoj [utiligas] por eldiri sian penson kaj, laŭ ebleco, eviti persekuton ^Ret ; malgaja fabelo, kiu alegorie priskribas la sorton de Ĉeĥoslovakio [4]. personigo¹apologo, metaforo, parabolo²

Rilata al alegorio, aperanta en formo de alegorio: ili starigis sur la [tombo] bierbotelon kun la kolo supren, kaj tio tute ne estis alegoria [5].