akredit/i PV akreditiserĉi 'akrediti' [akredi.0i] (tr) 1.[akredi.0i.JUR] Oficiale akceptigi iun kaj provizi per tiucela rajtigilo: akreditita ambasadoro en Romo [1]; diplomatoj akredititaj ĉe la Sankta Seĝo [2]; mi esperas ke […] TEJO akiros akreditiĝon ĉe Unesko [3]; duono de ĉiuj akredititaj ĵurnalistoj ĉe EU estas germanlingvanoj [4]. legitimi1, rajtigi1 2.[akredi.0i.EKON] PIV1 IKEV Komisii al banko, ke ĝi pagu el la kredito de la akreditanto difinitajn sumojn ĝis difinita limo al tria persono, la akreditato. akreditivi 1. Monato, Armando Zecchin: Vatikano diplomatie rilatas kun 177 landoj, 20092. Monato, Silvia Garnero: Sekretoj studeblaj, 20063. Diversaj aŭtoroj: Kontakto 2011-2019, Intervjuo4. Monato, Marko Naoki Lins: Bruselo-Babelo: lingvo-kulturo en Eŭropa Unio, 2003 angle: 1. accredit beloruse: 1. акрэдытаваць ĉeĥe: akreditovat, ověřit, vystavit akreditiv france: 1. accréditer germane: 1. akkreditieren, beglaubigen, bevollmächtigen, (jemanden formal) zulassen 2. akkreditieren, ein Akkreditiv einräumen hebree: להגיש כתב האמנה hispane: 1. acreditar japane: 信任状を与えて派遣する [しんにんじょうをあたえてはけんする] katalune: acreditar nederlande: 1. accrediteren portugale: 1. acreditar ruse: 1. аккредитовать, уполномочивать slovake: splnomocniť, akreditovať ukraine: акредитувати administraj notoj