viktimo
- 1.
Viva estaĵo oferita al dio.
- 2.
- (figure) Tiu, kiu suferas pro io: la proletaro estis la unua viktimo de tiu krizo.
- angle:
- 1. sacrifice 2. victim
- beloruse:
- ахвяра
- ĉeĥe:
- oběť
- ĉine:
- 伤亡 [shāngwáng], 傷亡 [shāngwáng], 伤者 [shāngzhě], 傷者 [shāngzhě], 受害人 [shòuhàirén], 死难者 [sǐnánzhě], 死難者 [sǐnánzhě], 遇难者 [yùnànzhě], 遇難者 [yùnànzhě], 受害者 [shòuhàizhě]
- france:
- victime
- germane:
- Opfer
- greke:
- 1. σφάγιο 2. θύμα
- hispane:
- víctima
- hungare:
- 1. élőáldozat 2. áldozat
- japane:
- いけにえ, 犠牲 [いけにえ], 犠牲者 [ぎせいしゃ], 被害者 [ひがいしゃ]
- katalune:
- víctima
- nederlande:
- slachtoffer
- pole:
- ofiara, pastwa 1. ofiara
- portugale:
- vítima
- ruse:
- жертва
- slovake:
- obeť
- ukraine:
- жертва
viktimigi
(tr)
-
Igi viktimo:
mi sentas grandan indignon pro la hodiaŭa stato de
medicinaj sciencoj, kiu viktimigas homan vivon, kaj
manipulas homan korpon same kiel simplan materion
[1]
.
oferi
1.
K. Deguĉi, trad. A. Niŝinaga:
Respektu homan vivon, 2000
- beloruse:
- рабіць ахвяраю, віктымізаваць
- ĉeĥe:
- obětovat
- ĉine:
- 害人 [hàirén]
- france:
- victimiser
- japane:
- いけにえにする, 犠牲にする [ぎせいにする]
- pole:
- uczynić ofiarą
- slovake:
- obetovať
- ukraine:
- робити жертвою, мучити, переслідувати