*trogo
Granda longforma kesto, en kiu oni donas manĝaĵojn
aŭ trinkaĵon al bestoj:
ili venis kaj ĉerpis akvon kaj plenigis la trogojn, por trinkigi la ŝafojn
[1];
ŝi ĉirkaŭvindis lin kaj kuŝigis lin en staltrogon, ĉar ne estis loko por ili
en la gastejo
[2];
la rado turniĝis, la siteloj ĉerpis la akvon el la lageto kaj verŝis ĝin en
trogon, metitan pli alte
[3];
la farma mastrino bezonis knabinon por lavi la viŝilojn, purigi
[…] la trogon de l’ porkoj
[4].
furaĝujo,
kripo1
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 2:16
2. La Nova Testamento, Luko 2:7
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XI
4. C. Perrault, trad. P. Sarpy: Felo de Azeno, Rakontoj pri feinoj, Hachette, 1904
2. La Nova Testamento, Luko 2:7
3. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XI
4. C. Perrault, trad. P. Sarpy: Felo de Azeno, Rakontoj pri feinoj, Hachette, 1904
- angle:
- trough
- beloruse:
- карыта, кармушка
- ĉeĥe:
- ledovcová proláklina, ledovcové koryto, trog
- ĉine:
- 澰 [liàn]
- france:
- auge
- germane:
- Trog
- hispane:
- pesebre, abrevadero
- hungare:
- vályú
- itale:
- trogolo
- japane:
- かいば桶 [かいばおけ], 水桶 [みずおけ], 水受け [すいうけ], 槽 [うけ]
- katalune:
- menjadora
- nederlande:
- trog
- pole:
- czerpak, fola, koryto, żłób
- portugale:
- cocho, gamela, tina
- ruse:
- корыто, кормушка (для животных)
- slovake:
- koryto, nádoba na maltu, válov
- ukraine:
- корито, годівниця, жолоб, буд. ящик для розчину