*superstiĉ/o PV

*superstiĉo

Malsaĝa kredo je mistera kvazaŭsorĉa influo de diversaj objektoj, agoj aŭ paroloj sur la okazontaĵoj: mi volas rakonti pri kelkaj superstiĉoj de mia tribo [1].
1. Ò.-D. Olúwàbùnmi: Superstiĉa matematiko, Kontakto, 2002:188, p. 13a
angle:
superstition
beloruse:
забабон, прымха
bulgare:
суеверие
ĉine:
迷信 [míxìn]
france:
superstition
germane:
Aberglaube
hispane:
superstición
hungare:
babona
indonezie:
takhayul
itale:
superstizione
japane:
迷信 [めいしん]
katalune:
superstició
nederlande:
bijgeloof
norvege:
overtro, folketro
pole:
przesąd, zabobon
portugale:
superstição, crendice
ruse:
суеверие, предрассудок
ukraine:
марновірство, забобон

superstiĉa

Havanta superstiĉon: dum infanaĝo ankaŭ li estis superstiĉa [2].
2. M. de Assis, trad. Paulo Viana: La divenistino kaj aliaj rakontoj, Oportuno, 2005, p. 10a
angle:
superstitious
beloruse:
забабонны, прымхлівы
bulgare:
суеверен
france:
superstitieux
germane:
abergläubisch
itale:
superstizioso
japane:
迷信的な [めいしんてきな], 迷信深い [めいしんぶかい]
nederlande:
bijgelovig
norvege:
overtroisk
pole:
przesądny, zabobonny
portugale:
supersticioso (adj.)
ukraine:
марновірний, забобонний

superstiĉulo

Superstiĉa homo, facile kredanta je nevideblaj influoj, je magiaj efikoj: tiu, kiu vidas tutan lumon ... ne malestimu superstiĉulon [3].
3. L. Tolstoj, trad. A. Ŝaparov: Dio – unu por ĉiuj, 1912
angle:
superstitious person
beloruse:
забабонны чалавек, прымхлівы чалавек
france:
personne supersticieuse
nederlande:
bijgelovige
pole:
osoba przesądna, osoba zabobonna

administraj notoj