recitativo
Deklamata duonkanto sen fiksa takto, sekvanta nur la naturan
ritmon de la parola frazo:
poezia dialekto, aranĝita konforme al la recitativoj de sanktaj himnoj
[1].
1.
Monato, Thomas Genty: Emesal: ĉu la plej antikva
planlingvo?
- beloruse:
- рэчытатыў
- bulgare:
- речитатив
- ĉeĥe:
- mluvený zpěv, recitativ
- ĉine:
- 白口 [báikǒu], 声腔 [shēngqiāng], 聲腔 [shēngqiāng]
- france:
- récitatif
- germane:
- Rezitativ, Sprechgesang
- hungare:
- énekbeszéd, recitativo
- itale:
- recitativo (mus.)
- japane:
- 叙唱 [じょしょう], レチタティーボ
- nederlande:
- recitatief
- pole:
- recytatyw
- rumane:
- recitativ
- ruse:
- речитатив
- slovake:
- recitatív
- ukraine:
- речитатив
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.