radiofonio
- 1.
Sistemo de publika dissendado
per elektromagnetaj ondoj kaj ricevo de la elsendoj per radioaparatoj:
la Internacia Unio de Radiofonio
[1].
radio3- 2.
Komuniksistemo,
kiu uzas la proprecojn de elektromagnetaj
ondoj:
kial ĝuste la historia ortografio de la angla iel ajn ĝenu en la aviada radiofonio
― afero pure parolada ― supozeble por ĉiam restos sekreto komprenata nur de
la polemikanta aŭtoro
[2];
bedaŭrinde oni plu uzas malnovan nesekuran telefonan radiofonion kaj ankoraŭ ne
transmigris al la pli sekura paketbaza datuma radiofonio
[3].
1.
P. Vilain: Epizodo 35 - Inter la Mondmilitoj, tubaro, Esku, 2023-04
2. Pejno Simono: Ĉu ni mortu miskomprene? (2), Monato, 2000/10, p. 23-25
3. Pejno Simono: Prefere pakete, Monato, 2001/02, p. 13
2. Pejno Simono: Ĉu ni mortu miskomprene? (2), Monato, 2000/10, p. 23-25
3. Pejno Simono: Prefere pakete, Monato, 2001/02, p. 13
- beloruse:
- 1. радыёвяшчаньне 2. радыёфанія
- ĉeĥe:
- radiofonie, zast. rozhlas
- ĉine:
- 1. 广播 [guǎngbō], 廣播 [guǎngbō], 无线电广播 [wúxiàndiànguǎngbō], 無線電廣播 [wúxiàndiànguǎngbō], 无线电播放 [wúxiàndiànbōfàng], 無線電播放 [wúxiàndiànbōfàng], 无线电台 [wúxiàndiàntái], 無線電臺 [wúxiàndiàntái]
- france:
- 1. radiophonie 2. radiotéléphonie
- germane:
- 1. Rundfunk 2. Funk, Mobilfunk, Drahtlostechnik
- hungare:
- 1. rádiózás, rádiófónia 2. vezeték nélküli távközlés
- japane:
- ラジオ放送 [らじおほうそう], 無線電話 [むせんでんわ]
- nederlande:
- 1. radio, radiofonie 2. draadloze telefonie
- pole:
- radiofonia, radio
- portugale:
- 1. radiofonia
- rumane:
- radio
- ruse:
- 1. радиовещание 2. радиофония
- slovake:
- rozhlas, rádiofónia