*prefikso
Afikso kiu, metite
antaŭ vorto, modifas ties sencon, formante alian novan
vorton; antaŭafikso:
Aldonante la prefikson „nen”, ni ricevas vortojn neajn: nenia, nenial,
neniam, nenie, neniel, nenies, nenio, neniom, neniu.
[1].
bo-, ĉef-, dis-, ek-, eks-, ge-, mal-, mis-, pra-, re- estas
oficiale konsiderataj Esperantaj prefiksoj.
sufikso.
1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 30
- angle:
- prefix
- beloruse:
- прыстаўка, прэфікс
- bulgare:
- префикс, представка
- ĉeĥe:
- prefix, předpona
- ĉine:
- 前綴 [qiánzhuì], 前缀 [qiánzhuì], 字首 [zìshǒu]
- france:
- préfixe
- germane:
- Präfix, Vorsilbe
- hispane:
- prefijo
- hungare:
- előképző, prefixum
- japane:
- 接頭辞 [せっとうじ]
- katalune:
- prefix
- nederlande:
- voorvoegsel, prefix
- perse:
- پیشوند
- portugale:
- prefixo
- ruse:
- приставка
- slovake:
- predpona
- tibete:
- སྔོན་འཇུག་
- ukraine:
- префікс
prefiksado
-
Apliko de prefikso,
vortfarado per
prefikso:
prefiksado estas grava gramatikilo en Bantuaj lingvoj
[2].
- beloruse:
- прэфіксацыя
- ĉeĥe:
- prefigace, prefixace
- france:
- préfixation
- katalune:
- prefixació
- nederlande:
- het gebruik van voorvoegsels, het gebruik van prefixen
- ruse:
- префиксация
- slovake:
- prefixácia
- ukraine:
- префіксація
pseŭdoprefikso
Ŝajna prefikso, kiu fakte apartenas al la radikalo de la
internaciaj kulturvortoj, kaj kiu ne estas uzata por derivado:
anti- ĉe
antibiotiko, antidoto; geo- ĉe
geologio.
pseŭdosufikso
- beloruse:
- псэўдапрэфікс
- france:
- pseudopréfixe