polimer/o ^SPV

1.

Granda molekulo kunmetita el ofte samspecaj molekuloj (monomeroj) en formo de ĉeno aŭ branĉiĝo: mesaĝista RNA estas polimero, ĉeno el nukleotidoj [1]; por malhelpi metalkorodon, oni uzas kromato-pigmenton, ŝajnas bona ideo kombini tion kun memriparaj ecoj de polimeroj [2]; ni vizitis firmaon, kiu produktas polimerajn pavimŝtonojn [3]; la botoj de atletoj […] estas kudritaj el polimeraj materialoj, kiuj elaste tegas la muskolojn kaj intensigas ilian laboron [4].

2.

Substanco, konsistanta el tiaj molekuloj.