^*plafon/o ^UV

Horizontala aŭ kurba surfaco¹, formanta la supran internan parton de ĉambro, galerio aŭ alia konstruaĵo: lampo, pendanta de la plafono, brulis [1]; alta fontano […] sin levadis ĝis la vitra kupolo de la plafono [2]; ĉapeloj balanciĝadis en la reto supre ĉe la plafono de la kaleŝo [3]; li firmigis sin mole kaj singarde sur la litrando kaj liaj piedfingroj atingis preskaŭ la alkovplafonon [4]; la plafono de l’ kaverno iom post iom malaltiĝis por aliformiĝi en longan malluman koridoron [5]; (figure) la ĉiela plafono etendita super la urbo estis alte profunda, malluma, stelplena ^Marta ; la longorelaj vespertoj […] volonte dormas inter la ligna plafono kaj ardeza tegmento de katolika preĝejo [6]. plankokupolo, volbo¹